Bebekler, anne rahminde emme refleksi ile doğarlar, doğduktan sonra ilk 6 ay sadece anne sütü bebeğin tüm ihtiyaçlarını karşılar, 6 aydan sonra anne sütünün içeriğinin yetersiz kalmaya başlamasıyla ek gıdalara başlanır ve 2 yaşına kadar anne sütü almaya devam ederler. Tabi bu sütü olmayan, sütü az gelen anneler için geçerli değil maalesef. Ama normal şartlarda yukarıda bahsettiğim şekilde anne sütü alan bebeklerimizin, bir süre sonra memeden ayrılma vakti gelir ve bu süreç her annede ve bebeğinde farklı yaşanır.
Ben de bu süreçten önce endişeliydim. Arkadaş çevremden bu dönemde yaşadıklarını duyunca memeden ayırma döneminde çok zorluk çekeceğimi, bu sürecin sıkıntılı olacağını düşünüyordum. Ama öyle olmadı. Ben bu konuda şanslı olan taraftayım. Ne Egemen de ne de Derin de memeden ayrılma zamanı geldiğinde sorun yaşamadım. Egemen ve Derin ilk 6 ay sadece anne sütüyle beslendiler, 6 aydan sonra ek gıdalara başladıktan sonra da anne sütü almaya devam ettiler. Egemen 18 aylık, Derin ise 17 aylık olana kadar anne sütü almaya devam etti. Egemen' de geçirdiğim ağır bir gribal enfeksiyon sonucu,1 hafta antibiyotik kullanmak zorunda kalmam nedeniyle, Derin' de ise kendiliğinden artık ısrarla emmek, meme almak istememesi, memeyi reddetmesi nedeniyle emzirme işini bırakmış oldum. Ben kara kara nasıl olacak diye düşünürken gayet rahat ve kolay atlatmış oldum, Egemen ve Derin beni üzmedi, yormadı, zorlamadı, ısrarcı ve hırçın olmadı. Yani ben her ikisinde de sorunsuz atlattım bu dönemi. Bir anne daha ne ister ki.
Ama arkadaş çevremde, tanıdıklarımda aynı süreci farklı yaşayan anneler oldu. Memesine pul biber gibi acı, limon gibi ekşi sürdüm diyeni de duydum, meme yok atta gitmiş diyeni de, kolay oldu diyen de oldu, çok zorlandım diyen de. Aslında memeden kesme annelerin vereceği bir karar bence. Memeyi kesmeyi düşündüğünüz zaman en doğru zamandır. Anneler bazen çok duygusal olup, duygusal davranabiliyorlar, emzirmeyi bırakmaya hazır hissetmiyorlar, böyle anneler de var biliyorum.
Diyelim ki karar verdiniz uygulamaya geçeceksiniz, o zaman bunu kararlılıkla, istikrarlı bir şekilde, yavaş yavaş yapmalısınız. Karar verdiniz, uygulamaya geçeceksiniz ama bir de bebek faktörü var, buna bebeğin diş çıkarma, hastalık, taşınma, yeni bir kardeşin gelmesi gibi zamanlar haricinde başlamakta fayda var. Anne memesine, sıcaklığına, emme duyusunun tatminine alışmış bebeğin de bu duruma uyum sağlaması zaman alacaktır tabi. Böyle zamanlarda dikkatini başka bir şeye çekmek, meşgul etmek, eline atıştırması için yiyebileceği (elma, salatalık, havuç mesela) bir gıda vermek, oyun oynamak, ninni ya da sevdiği bildiği bir şarkıyı söylemek, emzirme pozisyonunda kucaklamamak aklıma ilk gelen yöntemlerden birkaçı. Emzirme saatlerinde yanınızda olduğu zaman eşinizden bile yardım isteyebilirsiniz bebeği oyalaması için. Tekrar altını çizeyim kararlılık, istikrar, sabır çok önemli.
Anneler bebekleri için her şeyin en iyisini bilir ve en doğru olanını yaparlar. Siz ne zaman tam anlamıyla hazır hissederseniz kendinizi, bebiş te memeyi bırakıp unutmak için hazır olacaktır. Başka annelerin yaşadıklarıyla ölçmeyin yaşayacaklarınızı, her annenin ve bebeğinin bu süreci yaşama şekli farklıdır unutmayın.
