Yurtdışında "Kohlrabi" ya da ''Cehennem Topuzu'' adıyla bilinen Alabaş nam-ı diğer ''Yer Lahanası'' olarak da bilinir. Lahanagillerden (turpgiller ve lahanagiller aynı familyadanmış bu arada bilin istedim) eflatun ve açık yeşil olmak üzere iki rengi bulunan Alabaş, lifli ve vitamin, mineral bakımından da çok zengin bir sebze ve yüksek miktarda A, B1, B2, B3, B6, C vitamini ile demir, kalsiyum, fosfor ve potasyum içeriyor. 1 gramında bir portakaldan daha fazla C vitamini barındırıyor.
Alabaşın, güçlü bir antioksidan olduğu için kansere karşı koruyucu özelliğinden tutun da, tansiyonu dengelemesine, içerdiği demir sayesinde kansızlığa iyi gelmesine, kalp ve dolaşım hastalıklarından korumasına, böbrek taşı oluşumunu azaltmasına, gözlerde katarakt oluşumunu önlemesine, lifli ve düşük kalorili olmasından dolayı zayıflamaya yardımcı olmasına, sinir sistemi hastalıklarını tedavi etmesine kadar bir çok faydası var. Fakat bu kadar faydaya rağmen vücuttaki İyotu emen özelliği yüzünden özellikle Tiroid sorunu olanlar tüketirken dikkatli olsun lütfen.
Dıştan kabuklu haliyle herhangi bir sebzeye fazla benzetemedim ama turpa ve şalgama benzetiliyormuş genelde. Dışındaki kabuğu kalın katmanlı, ben elma soyar gibi soydum öyle kolayıma geldi. Kabuklu bir şeye benzetememiştim ama meyve kısmı aynen turpu andırıyor. Bu kısmı çiğ olarak zeytinyağı ve limonla beraber tüketebileceğiniz gibi pişmiş olarak yemeğini de yapabilirsiniz. Ben denemedim ama yaprakları da yemek yapmak için kullanılıyormuş.
Şekil turpa benziyor ama tat olarak hani beyaz lahananın yapraklarının içinde beyaz etli göbek kısmı var ya işte aynen onun tadında. Sertlik olarak da aynen beyaz lahananın içindeki o göbek kısmı gibi. Bir de turp gibi sulu bir sebze değil. Yani kısaca şekil turp, tat beyaz lahana. Dediğim gibi vücuttaki İyotu emdiğinden haftada 1-2 adetten fazla tüketilmesi tavsiye edilmiyor. Benim gün içinde ara öğünüm oldu Alabaş ve tadını beğendim. Haftada bir tüketmeye devam.
