Egemen, 12 Kasım 2009 Perşembe günü, saat 16:05' te, 3 kilo 890 gram ağırlığıyla ve 52 santimlik boyuyla katıldı yaşantımıza. Kırk haftasına tam 2 gün varken gelmeye karar verdi. Kadın doğum doktorum, hamileliğimin son aylarına girdiğimde yapılan muayenelerde normal doğum yapamayacağımı söylediğinde ben normal doğum yapmakta diretmiştim. Egemen normal yollardan gelmeliydi. Sezaryeni planlamamıştım. 40 haftamın son 2. günü evdeyken doğum suyumun gelmesiyle annemle beraber hastaneye gittim, Allah razı olsun annemden, anında yanımdaydı.
Normal doğum odasına alındım, 4 saat suni sancı çektim ama bir ilerleme yoktu. NST'de (Non-Stress test: Bebeğin kalp atışlarının seyrini, bebek hareketleriyle ve varsa kasılmalarla olan ilişkisini temel alarak bebeğin iyilik halini değerlendiren bir testtir) bebeğin stres altında ve kalp ritimlerinin düzensiz olduğunu, sezaryene alınmam gerektiğini söylediğinde doktorum, bir an bile tereddüt etmeden kabul ettim. Böyle durumlarda inat edip ''hayır ben normal doğum yapacağım'' demenin ne benim için ne de bebeğim için faydası olmayacaktı, böyle bir lüksüm de yoktu.
Ameliyathaneye gittiğimde doktorum rahatlamam için benimle konuşurken, son hatırladığım ağızdan verdikleri narkozdu. Operasyon sonrası ilk duyduğum da 'Yeşim Hanım beni duyuyor musunuz?' oldu. Ameliyattan çıktığımda narkozun etkisinden hemen kurtulamadım, biraz dozu mu fazlaydı ne? Ameliyathaneden odama alındım, ameliyathaneden çıkıp odama geldikten yarım saat sonra Egemen' i kucağıma getirdiler. Ben hala yarı narkozun etkisindeydim. Hemşirelerin desteğiyle ilk sütümü verdim, o mis kokuyu içime çektim. Sezaryen ameliyatta 2 gece hastanede kaldım. Eşim yanımda refakatçim, desteğim, elim, kolum olmuştu. 2 gece ve günün ardından işlemlerimizi yapıp taburcu olduk ve 2 kişi çıktığımız evimize 3 kişi olarak dönüş yaptık.
Ben hamileliğimin 7.aylarından sonra yavaş yavaş hazırlıklara başlamıştım. Beşik, bebek giyim ve bakım eşyaları, süslemeler, ana kucağı gibi gerekli olan alışveriş işlerini doğumdan önce halletmiştim.
Derin, 22 Şubat 2013 Cuma günü saat 12:55' te, 3 kilo 410 gram ağırlığı ve 51 santim boyuyla dahil oldu 3 kişilik mutluluğumuza. Egemen sezaryen ameliyatla doğduğu için 2. doğumum da sezaryen oldu haliyle. Sezaryen için doğumumdan önce belirlemiştik doğum tarihini, ani olmadı yani hastaneye gelişim.
Doğum suyumu da beklemek zorunda kalmadım, yani herşey planlı gelişti. Tek planlı olmayan doğum doktorumun son ay değişmesiydi. Hamileliğimin ilk anlarından beri doktorum olan kadın doğum uzmanı, doğumuma 20 gün kala hastaneden ayrılmıştı. Hastanenin yönlendirmesiyle farklı bir kadın doğum uzmanı yeni doktorum olmuştu. 8 ay hamileliğinizi takip eden, alıştığınız doktor gidiyor, son 20 günü başka bir doktorla geçiriyorsunuz. O süreci biraz stresli yaşadım. Ama şu da bir gerçek ikinci sezaryen ameliyatım ilkinden çok daha rahat ve az ağrılı geçti benim adıma. İlk ameliyatımda çok acı çekmiş, çok zor kendime gelmiş, çok zor toparlanıp ayağa kalkmıştım ama 2. ameliyat korktuğum gibi olmadı hatta tam tersine çok daha rahat atlattım diyebilirim.
Derin' i ameliyattan 40-45 dakika sonra yanıma getirdiler. Ben yine yarı narkozun etkisinde, hemşirelerin desteğiyle ilk sütümü verdim kızıma ve kokusunu çektim içime. O gün 17:00 gibi eşim Egemen' i okuldan alıp yanımıza getirdi, böylelikle abi-kardeşin ilk buluşması gerçekleşti. Hamileliğimin başlarında, karnımın belirginleşmeye başlamasıyla birlikte Egemen' i hazırlamaya çalıştık bu sürece. Yine 2 gece hastanedeydik. Eşim yine yanımdaydı. Egemen bu 2 günü anneannesinde geçirdi. Ve 3 kişi çıktığımız evimize 4 kişilik bir çekirdek aile olarak gelmiş olduk.
.jpg)
Derin' de de alışveriş işini ne çok erken yaptım, ne de son ana bıraktım. 6.,7.aydan sonra hazırlıklara başladım. Yavaş yavaş tamamladım eksiklerimi. Süsleme konusunda yine Eminönü ilk adresimdi.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Allah'ın bana bir lütfu evlatlarım, ilkini erkek istemiştik, ikinciyi de kız. Gönlümüze göre verdi, sağlıklı verdi Rabbim. Binlerce şükür olsun. Herkesin gönlüne göre, sağlıklı, hayırlı evlatları olsun.
